INFANTES Monasterii

INFANTES Monasterii

iidem qui vulgo Oblati: in Capituis Theodori Cantuar. c. 34. Infantes Monasterii 14. Annis carnem manducant. Apud Eund. c. 115. Pueri Monasterii dicuntur, ubi etiam vetantur ante 25. Annos ordinari. Eorum modestiam in Eccles. sic describit Domnizo de Vita Mathildis, l. 1. c. 15. de Bonifacio Duce,

Scilicet assistens ad opus divum bonus ipse

Stabat in excelso solio, non corde superbo:

Aspiciensque chorum, facies vidit puerorum

In terra pronas, psallentes dulciter horas,

De quibus admirans, ita cur stant, seque regirant,

A' Monachis didicit, semper quod stant ibi fixi.

Hoc non oblitus iocundus Dux et opimus,

Ire sub tectum clam Templi coepit honestum

Quendam quippe virum cum nummis, vult quia mirum

Ipse videre, decem libras vir iactat ab aede,

In medioque Choro strepitus sonat, et puerorum,

Quorum palpebrae penitus nec sic patuêre,

Aspexit nummum tetigit non ullus et unum:

Inde magis gaudens praeclarus Dux ait autem:

In modicis Annis sunt hi pueri velut alni,

apud C. du Fresne in Gloss. ubi etiam quaedam de Infantibus s. pueris symphoniacis, quorum mentio in Ord. Rom. vulgo Gallis, Eufans de Choeur.